Ga terug naar de homepagina
Digitale participatie
Internetfora, buurtwebsites, online-discussies, internetpeilingen en -petities, participatie-Apps et cetera. De afgelopen decennia ontstonden allerlei mogelijkheden voor digitale participatie. Dat komt door nieuwe technologische ontwikkelingen, maar ook door maatschappelijke ontwikkelingen zoals individualisering, informalisering, internationalisering en informatisering. Digitale participatie is geen hippe trend, maar een serieus democratisch instrument en een waardevolle aanvulling op traditionele fysieke participatie.
Fysiek contact werd in 2020 gevaarlijk. Door corona ging alle interactie tussen bewoners en overheden noodgedwongen zo veel mogelijk online. Dat gaf een stevige impuls aan de ontwikkeling van digitale participatie. Er werden nieuwe online werkvormen bedacht en soms nieuwe groepen bewoners bereikt. Maar er bleek ook dat niet iedereen daarin mee kon komen. Digitale participatie bleek een waardevolle aanvulling op traditionele fysieke participatie, maar geen wondermiddel of ‘quick fix’.
Wie zonder zijn mobieltje het huis verlaat, voelt zich ongemakkelijk en onthand. Digitale technologie is niet meer weg te denken uit ons leven. Ook overheidsdienstverlening en -communicatie zijn steeds meer gedigitaliseerd. En door onlineplatforms en sociale media is er steeds meer interactie tussen overheden en bewoners.
Burgers kunnen zich nog gemakkelijker informeren, organiseren en het werk van de overheid volgen en beoordelen. Daarnaast wordt ook in het besluitvormingsproces ruimte gemaakt voor nieuwe digitale vormen van inbreng. Digitale tools bieden nieuwe mogelijkheden om grote groepen bewoners te betrekken bij het vormgeven van hun leefomgeving. Dat gaat vaak sneller, simpeler en laagdrempeliger.
Door de coronapandemie kwam digitale participatie in een stroomversnelling. Fysiek overleg werd (tijdelijk) gevaarlijk en veelal vervangen door online-alternatieven. Zo groeide de digitale participatie uit tot een volwaardige tak aan de participatieboom. Toen ten tijde van corona steeds meer overleg en interactie online ging, werden ook nieuwe groepen burgers bereikt en betrokken. En het werd duidelijk dat overheden (en burgers) snel kunnen schakelen, improviseren en op andere manieren gaan samenwerken.
Onderzoek toont aan dat de verwachting dat digitale participatie bijdraagt aan een betere representatie van burgers nog niet is uitgekomen. Online worden wel degelijk bewoners bereikt die doorgaans niet participeren, maar hun achtergrondkenmerken komen overeen met die van burgers die offline participeren: ook bij online participatie zijn hoger opgeleide mannen van middelbare leeftijd oververtegenwoordigd. Wel praten vrouwen online vaker mee dan offline. Net als bij offline participatie geldt echter dat wanneer er geen specifieke aandacht wordt besteed aan de benadering van doelgroepen de samenstelling van de deelnemersgroep weinig verandert.
Voor veel burgers en overheidsinstanties is digitalisering een positieve ontwikkeling. Zo is contact vaak makkelijk en snel gelegd en kan informatie snel worden uitgewisseld. Maar er zit ook een andere kant aan digitalisering: een aanzienlijke groep burgers is niet digitaal vaardig en kan moeilijk of niet mee kan als het gaat om online-participatie met de overheid. Daarom is het goed om ‘the best of both worlds’ te zoeken, te experimenteren met vormen van hybride-participatie waarin online- en offline-participatie worden gecombineerd.
Praktische hulpmiddelen:
Verdiepende informatie:
De informatie op deze pagina is gebasseerd op de onderstaande bronnen.
Lees het volgende verhaal
Deze website maakt gebruik van cookies. Lees meer over cookies in onze cookieverklaring.
Deze cookies verzamelen nooit persoonsgegevens en zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website.
Deze cookies verzamelen gegevens zodat we inzicht krijgen in het gebruik en deze website verder kunnen verbeteren.
Deze cookies zijn van aanbieders van externe content op deze website. Denk aan film, marketing- en/of tracking cookies.